Alles wat je aandacht geeft, groeit…In april stopte ik vijf pompoenpitten in de grond. Ik zette er stokjes bij, zodat ik de plekjes niet kwijt zou raken. Ik gaf water. Ik wachtte. Ik zag een eerste steeltje. Ik gaf ruimte door het onkruid af en toe weg te halen. De planten groeiden gestaag. Bloemen volgden. Toen zag ik tennisballen in mijn tuin. Voetballen, basketballen zo groot. We oh-den en ah-den. De pompoenen kregen veel aandacht. Van de overburen. Van voorbijgangers. Ze kregen aaien over hun bol van de buurtkindjes. Alles wat je aandacht geeft, groeit. Ook het onkruid. Maar de pompoenen groeiden groot. Ondanks tegenslag van droogte en kattenstaarten.Zo is dat ook met kinderen. Pompoenen groeien niet door er aan te trekken. Kinderen ook niet. Geef voeding en ruimte. En oogst dan!
